*Think Of You Like Movie Star*

"No hay nadie por la calle"- alcei a miña vista e puiden deducir unha figura feminina no balcón máis alto. "No hay nadie por la calle, Vanesa, no hay nadie por la calle". Cómo, esa figura a quen descoñezo pertence, podía coñecer o meu nome? Era un insulto? Eu non son ninguén? Os cinco grados positivos transformaban o alcol consumido en auga no meu organismo. Sabes o que é sentir que non pertences ó lugar en onde vives? Que todo che queda pequeno? Perdoádeme se peco de vanidade, pero sei que é así: que xa non pertenzo ó lugar onde nacín. E todas esas rúas - que son sempre as mesmas- frías, baleiras, esquecidas e vergoñentas expúlsanme como lava dun Vesubio. Aburrinme de contar as baldosas dos baños que xa me sei de memoria nos únicos tres mesmos antros que poboan este pobo. Non pertenzo aquí. Afirmación que me lembra a canción daquel grupo inglés: I don´t belong here, I don´t belong here... E xa non é por ti, é por min. Sei que a me espera algo grande, algo maior. Todo aquelo que comigo, ti non quixeches compartir. E antes de marchar, sola e autónoma, dirixo a miña ollada por última vez a ventá do teu cuarto. Aquel no que compartimos as sábanas, a suor e a calor e penso que me gustaría poder despedirme de ti e de todo esto se non me houbésedes expulsado na maneira en que o fixestes. Pero xa non, xa non me quedan forzas. Nin ganas.