Este é un blog para compartir paranoias, pensamentos, dúbidas que atañen á nosa idade, cousas alegres e tamén tristes. Foi creado nunha etapa complexa (xa sabedes vós cal) para axudarnos mutuamente, todos aportando pensamentos e reflexións. Onde compartir, ademais, música, cine, literatura... En fin, é o blog que vos prometín.
NOn hai dirección a casa, non hai dirección a ningures. Como odio botar de menos, sen recoñecer todo ese esforzo propio e dor... doblemente: cargar co dano e e cargar coa culpa de desexar pasalo. E é aí onde me encontro, en terra de ninguén que se extende entre as duas trincheiras: a túa e a miña.
2 comentarios:
NOn hai dirección a casa,
non hai dirección a ningures.
Como odio botar de menos,
sen recoñecer todo ese esforzo propio
e dor... doblemente:
cargar co dano e e cargar coa culpa
de desexar pasalo.
E é aí onde me encontro,
en terra de ninguén que se extende entre as duas trincheiras: a túa e a miña.
*Muérete*
Publicar un comentario