Bendita bipolaridade que me permite comprobar
que non estaba tola, que o que rememoraba existiu.
Bendita bipolaridade que me aproxima máis a realidade
que o feito de non padecela.
Que me axuda a comprobar, con todo o que me doe recoñecer,
que esta guerra téñoa perdida de antemán
e que ti a gañarás sempre.
Bipolaridade que non é máis que un acto reflexo
propio dun egoísmo enquistado que fai que escoites
as miñas chamadas só cando el quere.
Bipolaridade que fai que nunca sexa posible borrar
o teu número máis de un mes.
Maldita bipolaridade que fará que nunca te entenda.
Que me fai consciente da realidade.
Que me afasta máis que nunca.
2 comentarios:
Campeona! Me han encantado tus textos publicados en Amateurs, especialmente el segundo. Me cae bien la chica que describes :)
Y, por supuesto, muchísimas gracias por la mención, ha sido un detallazo.
Un abrazo!
De nada!! Máis que merecida!!! xD!!
Bico enorme!!
Publicar un comentario