lunes, 2 de agosto de 2010

De novo, outra grata sorpresa entre toda a basura televisiva. Incríble a calidade e talento creativo deste país, que sorprende de forma deliciosa pero matemáticamente calculada: a pequenas gotas. Mapa Sonoro. Auténtica poesía audiovisual que segue o ronsel de Página 2 pero apoiándose no cartel de música máis alternativo en lugar de follas de papel. Fervente recomendación, pois aúna dúas das miñas maiores paixóns: (pseudo)cinema e música real.

No hay comentarios: