Gustaríame que me rodeara tan só iso..., sentirme así, sólo baleiro para poder constatar que nada sería capaz de desequilibrarme. Vivir como autómata, sen sentir, nin querer, nin chorar, sen nada que me fora danar. Buscar un mundo paralelo onde poder habitar eu sola, sen ninguén máis; e permanecer alí, sen baixar nunca ata que todo isto ficase.
No hay comentarios:
Publicar un comentario