domingo, 18 de enero de 2009

*Yes, We Are*


Deixo hoxe duas entradas antes de marcharme á city, intentando seguir mantendo unha liña regular... Con novas espectativas, voltarei para a semana voltándome a encerrar, agobiada por cousas que non o merecen impedíndome disfrutar de todo aquelo que sí vale a pena. Prometo traballalo. Prometo seguir ascendedo. Prometo non tropezar. Prometo non estropear nada. Prometo non depender. Prometo aprender a obviarte. Prometo aplicar todo o que xa sabes que teño aprendido. Prometo non pensarte. Prometo aprender a vivir cada minuto. Prométomo todo a min.

4 comentarios:

Alexandra dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
Alexandra dijo...

Gstame q te prometas todo iso.
persoalmente creo q son esas promesas que intentamos facer todos ou casi todos e loitamos toda a vida por alcanzalas.
Sempre hai momentos, periodos,de debilidade, e outros tanto onde loitamos por levantarnos,a vida
é así;polo menos dámonos cnta do q debemos e non debemos facer, loitamos por cambiar e pornos ben, intenando non caer nese inferno que desgraciadamente pode ser a vida.

un biko rula

Vanesa Iglesias dijo...

Gracias rula!! O importante é manterse, confiar nun mesmo e dunha vez que acadas esa seguridade en ti mesmo...o resto vén solo. änimo!! Bico grade!

Alexandra dijo...

tes toda a razón.
o conseguiremos, xa verás.