*Destiny is a fickle bitch*

" Because the destiny, John,  is a fickle bitch".

Oh, o destino. Fickle bitch. Un voluble cabrón (ou voluble zorra, para ser máis literal).

Penso, e reflexiono sobre el moitas veces, chegando á conclusión que eso de que temos un destino marcado é totalmente falso. O destino, como camiño vital que é, fórxase:

algo que queres, loitas por el. 

Sí é certo, sen embargo, que por suposto é voluble e nesta etapa da vida moito máis.

E agora que a miña vida por fin é a miña: quén sabe se a Londres, quizais Benidorm.

E no fondo penso que o que teño é medo, non ó destino senón á incertidumbre;

como camiñar sobre un leito de nubes infestado de indicacións difusas.

Pero algo está claro, es ti quen camiña solo e de ninguén precisas que te guíe.