*Xogar a Ser Dios*

Quero,...

...vou....vou a facer que neve sobre min. Aquí.

Cada copo enfriará cada poro da miña pel.

Vou ser a persoa máis feliz nun mundo gris.

Vou facer que venzas cando eu gañe.

Voume deitar con Jim Morrison cada noite, 

e despois durmir sola.

Voltarei a casa só en soños 

e para cando abra os ollos golpeareime co colchón máis doce do mundo.

Voltarei a ver, non só de cerca,

polo que os anteollos serán sobre a miña face inútiles

como un escote entre  persoas intelixentes un día de festa.

As sustancias prohibidas que inxira axudaranme a sanar a dor de cabeza

que me oprime cada vez que voltas á miña memoria.

E soamente escoitar de novo a túa voz servirame para voltar tocar a terra,

lonxe da idealización na que recaio cada vez que te recordo.

Serei capaz de odiar, de mentir, de pegar, de ocultar e de ser hipócrita.

Vou volver a querer como se nunca me fixeran dano.

E aprenderei a estar calada cada vez que o grao de intoxicación sexa un pouco alto.

Cada nome que coleccione grabareino na cabeceira da miña cama

cunhas uñas longas, preciosas dignas de ser fotografiadas,

e recordareinos todos.

Amarei cada arte que encontre e na columna de papel na que reine

escribirei o meu nome, repetido unha e outra vez

como unha marilyn serigrafiada.

Cansereime de gritar, a ti que nunca me oirás.

Finalmente tinguirei os meus ollos dun  azul tan intenso,

luminosos, tan forte,

que me servirán para encontrarte cada vez que estén cerrados.